Frans van Es (82) heeft, sinds hij in Barendrecht woont, kennisgemaakt met de ouderenadviseurs van KijkopWelzijn.
Frans vertelt: “Mijn vrouw is twee jaar geleden overleden en alleen is maar alleen. Mijn dochter wilde me helpen en heeft me op het spoor van KijkopWelzijn gebracht. Zo kwam ik terecht bij de gespreksgroep Rouw en Verlies en doe ik nu ook mee aan de activiteit Heren die koken willen leren”
Wat was het belangrijkste waar u tegenaan liep, bij het alleen wonen?
“Tot kort voordat mijn vrouw overleed, hebben we samen in Hellevoetsluis gewoond, dus ik kende niet veel mensen in Barendrecht. Er zijn genoeg mensen in mijn leven die om me geven, maar ik werd toch een beetje allenig. De muren praten niet terug. Ik merkte dat ik het fijn vond om aansluiting te krijgen in Barendrecht. Ik heb altijd hard gewerkt en na het stoppen met werken voelde het soms alsof ik afgeschreven was. Ik moet het contact met andere mensen nu echt zelf opzoeken.”
Hoe bent u toen bij de gespreksgroep Rouw en Verlies terechtgekomen?
“Ouderenadviseur Lenny vroeg me eigenlijk heel simpel: zou je daar wat voor voelen? Ik ben blij dat ik me heb aangesloten. Je voelt je eigen ellende het hardst, maar het is fijn om met mensen kennis te maken die ook een verlies hebben geleden. Hoe anders dat verlies ook misschien is, we konden er wel met elkaar over praten. Dat wil niet zeggen dat deze gespreksgroep makkelijk was om naartoe te gaan, maar het was zeker de moeite waard.
Wat erg mooi is, is dat er met de groep een reünie is gepland. Dat wil wel wat zeggen. We komen nog steeds graag bij elkaar.”
Ook praktisch was het lastig om alleen te zijn, kunt u daar meer over vertellen?
“Omdat ik altijd zo druk was, heb ik nooit opgelet bij het koken. Nu helpt mijn familie hier ook graag bij, maar ja, ik wil nu eenmaal graag zelfstandig zijn.
Toen ik zag dat de activiteit ‘Heren die koken willen leren’ er was, heb ik snel gereageerd.
En, hoe bevalt het?
“Eigenlijk kan ik het niet anders onder woorden brengen: het is echt te gek. De eerste keer viel ik gelijk met mijn neus in de boter. Ik probeer al twee jaar lang een goede gehaktbal te maken, maar dat lukt me maar niet. Hij viel direct uit elkaar. Bij de eerste bijeenkomst heb ik geleerd hoe ik wel een goede, stevige gehaktbal kan maken. Ik ben ook nogal van de toetjes en tijdens dezelfde bijeenkomst gingen we gelijk voor een crème brûlée. Dat is toch fantastisch? Ik heb nu ook zo’n brander in huis en ben zeker van plan om dit vaker zelf te maken. Het mooie is ook, dat we de recepten mee naar huis krijgen, dus we hoeven niet alles uit ons hoofd te leren.
Ik vind het erg belangrijk om te leren koken, nam het mezelf ook kwalijk dat ik niet kon koken. Maar nog belangrijker is eigenlijk: ik wil zo zelfstandig mogelijk zijn.“
Een goede keuze dus, contact opnemen met de ouderenadviseur?
“Jazeker. Ik heb mijn week zo ingedeeld dat ik allemaal leuke dingen in het vooruitzicht heb. Je moet je weg vinden, er is gemis op allerlei manieren, maar ik kan weer vooruit.
Ik prijs de Ontmoetingsgids ook aan bij mensen in mijn omgeving die ik ken. Wat er in Barendrecht voor ouderen te doen is, is heel bijzonder. Ik ben blij dat ik KijkopWelzijn heb leren kennen. Die hebben me hierop gewezen, organiseren veel mooie bijeenkomsten en hebben me aangemoedigd om het ook echt te gaan doen. Ik raad iedereen die twijfelt aan: bel gewoon eens.
Meer weten over het Ouderenwerk van KijkopWelzijn? Bel dan naar: 0180 691803 of mail naar: ouderenwerk@kijkopwelzijn.nl
Comments